”ႏႈတ္ဆက္လိုက္ပါတယ္၊ အာရွတိုက္ရဲ႕ တစ္ေနရာ“

အခ်ိန္ တန္ေတာ့လည္း အိမ္ျပန္ရၿပီ။ ဧရာ၀တီနဲ႔ မိုင္ေပါင္းမ်ားစြာ ေ၀းတဲ့ ေဟာဒီ အေ၀းကြင္းမွာ ေျပာင္းေရႊ႕ေၾကးအလြတ္ သံေယာဇဥ္ အလြတ္ ခံစားခ်က္ အလြတ္ ခ်ဳပ္ေႏွာင္မႈ အလြတ္ ယံုၾကည္ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ အလြတ္အကၽြတ္ေတြနဲ႔ ကစားခဲ့တာ ဆယ္စုႏွစ္တစ္၀က္ေက်ာ္ “ဖန္ေနခ်ာ ၀ယ္ရိန္ စိုက္ပ်ဳိးေရး ႏိုက္ကလပ္ ပန္းျခံ” မ်ားျပားခဲ့တဲ့ ငါ့ပံုရိပ္ေတြ လက္တို႔ေျပာျပခ်င္စရာ တစ္ကြက္မွမရွိ မရွိလည္း ဒါေတြကိုေတာ့ တစ္ဘ၀စာလက္ေဆာင္အျဖစ္ ယူသြားရလိမ့္မယ္ ငါ့ရပ္ ငါ့ရြာ ငါ့ႏိုင္ငံမွာ ငါ့လို လြတ္ခ်င္ေနတဲ့ငါးေတြ အမ်ားႀကီး ရွိလိမ့္မယ္ဆိုတာ ငါ သိတယ္ ငွက္ေတြဟာ အေတာင္စံုတာနဲ႔ ေကာင္းကင္ကို မ်က္စပစ္ေနမယ္ဆိုတာ ငါ သိတယ္ က်ားေတြဟာ ခြန္အားျပည့္စံုတာနဲ႔ အမဲလိုက္ဖို႔ ေခ်ာင္းေျမာင္းေနလိမ့္မယ္ဆိုတာ တကယ္ေတာ့ ငါတို႔ဟာ ဆရာၾကည္ေမာင္သန္းေရးခဲ့သလို အာရွက်ားေတြရဲ႕ ပါးစပ္ထဲ သြားၾကားညပ္ခဲ့ၾကတဲ့ အမဲသားဖတ္ေတြပါ အာရွတိုက္ရဲ႕ တစ္ေနရာတဲ့လား ေမတၱာတရားနဲ႔ ေ၀းခဲ့လို႔ ဘ၀ေတြ ခါးခဲ့ပါတယ္ ေခါင္းငံု႔လိုက္ရတဲ့ညေတြ အလင္းေရာင္မလံုေလာက္တဲ့ေန႔ေတြ ဘာသာမျပန္ခ်င္တဲ့ သီခ်င္းေတြ ရစ္မၾကည့္ရဲတဲ့ မိသားစု႐ုပ္ရွင္ေတြ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆိုတာ ငါတို႔နဲ႔ မေတာ္တဲ့ အေဆာင္အေယာင္လား အလြမ္းေမာေတြ မြစာၾကဲရ ဒီခံစားခ်က္ေတြဟာ ငါတစ္ေယာက္တည္းလို႔ေတာ့ (ဘယ္တုန္းကမွ)မေတြးခဲ့ပါဘူး ငါ့လိပ္ျပာက ကိုယ္ခ်င္းစာတရားကိုေတာ့ ၀တ္မႈန္ကူးဆဲ ငါ့ေဘးမွာ(ငါ့နည္းတူ) အျမင့္တက္လို႔ အက်နာတဲ့သူေတြ အရိပ္လိုလို႔ ကိုင္းခ်ဳိးစိုက္လည္း ကိုင္းက်ဳိးတာပဲ အဖတ္တင္တဲ့သူေတြ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းခ်င္းအတူတူ အတတ္ပညာနဲ႔ အႏိုင္က်င့္သူေတြ ေနစရာမရွိလို႔ ကိုယ့္ေျမကိုယ္စြန္႔ ေခါင္းခ်စရာတစ္ေနရာရွာမယ့္သူေတြ ကဲ ၾဆာ ကိုလံဘတ္ေရ ေသျခင္းတရားကလြဲလို႔ ဘာကိုေမွ်ာ္လင့္ရမွန္းမသိတဲ့ ၂၁ ရာစုေျပာင္းေရႊ႕ကၽြန္ေတြအတြက္ ပိုက္ဆံမကုန္တဲ့ ကမာၻသစ္တစ္ခုေလာက္မ်ား ရွာေဖြမေပးႏိုင္ေတာ့ဘူးလား... ႏြမ္းလ်တဲ့ေမတၱာနဲ႔ အားတင္းေခၚေနတဲ့ မိသားစုရဲ႕အသံေတြကိုေရာ နတ္ေကာင္းနတ္ျမတ္ေတြက မၾကားႏိုင္ေတာ့ဘူးလား... ဒီလို ငါတို႔ဟာ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာရဲ႕ဧရိယာျပင္ပမွာ ကိုယ့္ဒုကၡနဲ႔ကိုယ္ပူ မိသားစုအတြက္ပူ ေငြေၾကးအတြက္ပူ အိမ္ျခံအတြက္ပူ လယ္ယာကၽြဲႏြားအတြက္ပူ တိုင္းျပည္အတြက္ပူ ကမာၻႀကီးအတြက္ပူ ပူကုေဋကုဋာနဲ႔ပူ အိမ္ေဘးက ေကာင္မေလးအတြက္ပူ ........................ ........................ အခု အပူေတြကို တက်ဳိက္က်ဳိက္ေမာ့ေသာက္ခဲ့တဲ့ေကာင္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ျပန္ေမာ့ေသာက္ မိသားစုတံခါးကို အသံမျမည္ေအာင္ ေခါက္ရမယ့္ေလွတစ္စင္း ကြာလာလမ္ပူကမ္းမွ စတင္ထြက္ခြာေနပါၿပီ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ အာရွတိုက္ရဲ႕တစ္ေနရာ ကၽြန္ေတာ္ အိမ္ျပန္သြားပါၿပီ။ ။ ရာဇာမ်ဳိး၊အင္းကုန္း၊ (Teen မဂၢဇင္း၊ဇြန္လ ၂၀၁၂)